Amentü Allah'a iftira içerir

İmanın 6 şartı olarak bizlere öğrettikleri (Hattâ dayattıkları) "Amentü"de altı değil dokuz şart vardır. Yüzyıllardır kimse saymaya gerek duymamış mıdır? Hayır!.. 

Peki biz Türkçesini biliyor muyuz? Hayır!..

Peki düşünüyor muyuz? Hayır!..

Sonuç ortada!..

Sayalım:
 "Amentü billahi": Billahi İman ettim ki:

1. "Ve melaiketihi": Meleklere,
2. "Ve kütübihi": Kitaplara,
3. "Ve resulühi": Resullere (Peygamberlere),
4. "Ve-l yevm'il ahirî": Ahiret gününe,
5. "Ve bil kaderi": Kadere,
6. "Hayrihi ve şerrihi minAllahü Teala": Hayır ve şerrin Allah'tan geldiğine, (Kabul etmiyorum MYY)
7. "Vel ba's ül mevt-i hakkun": Öldükten sonra dirilmenin hak olduğuna,
8. "Eşhedü en lâ ilahe illallah": Şahitlik ederim Allah'tan başka ilah olmadığına,
9. "Ve eşhedü enne Muhammeden abduhu ve resulüh": Şahitlik ederim (Hz) Muhammed'in onun kulu ve resulü olduğuna.

Bir de şu açıdan bakalım; diyelim ki Amentü'deki şartları kabul ettim ama cenneti, cehennemi, şeytanı ve cinleri reddettim. Gene mümin oluyor muyum; iman etmiş oluyor muyum?

Ayrıca bilinmelidir ki Amentü, sure değildir. Oysa toplumumuzun önemli bir kısmında Kuran'daki bir sure zannedilir. Kim olduğu bilinmeyen bir kişi tarafından nasılsa halka kabul ettirilmiş bir uydurmadır. Zira imanın şartı tektir: Kuran ve içeriğine iman... Kuran'ın vahiy olduğuna ve içeriğine iman etmiş olan kişiler zaten nelere iman etmesi gerektiğini en sağlam kaynaktan öğrenmiş olurlar. Kuran'ın, kimsenin tanımlamasına ihtiyacı yoktur, zira Allah kelamıdır.

Amentü'nün şartlarından altıncısı Allah'a iftira içermektedir: "... Hayrihi ve şerrihi minallahü teala". Yani, hayır ve şerrin Allah'tan geldiği hususu...

Allah'tan şer gelmez; hayır gelir.  Kuran'ın Nisa suresi 79. ayetinde açıkça belirtilmiştir. "Sana gelen her iyilik Allah'tandır; sana gelen her kötülük de kendindendir. Seni insanlara elçi gönderdik. (Buna) şahid olarak Allah yeter."

Kuran'ın hiçbir yerinde Allah'tan şer geldiğine dair bir ayet olmadığı gibi herhangi bir hadis de yoktur. Kuran'da şer'in, insanın kendi nefsinden, gece karanlık basmasında, cinlerden, şeytandan, haset edenden, ve düğümlere üfürenlerden (büyücülerden) geldiği yazar. Bu husus şüphe götürmeyecek kadar açık ve net olarak "Felak" ve "Nas" surelerinde yazılmıştır.

Şu soru akla gelebilir: "Allah'tan hiçbir sıkıntı zuhur etmez mi?" Cevabı Kuran'da arayalım:

"İnsanların elleriyle işledikleri yüzünden karada ve denizde fesat çıkar; Allah da belki dönerler diye yaptıklarının bir kısmını böylece kendilerine tattırır." (Rûm suresi, 41. ayet)

Bu, Allah'tan gelen bir şer değildir. Bir annenin evladını dövmesi gibidir. Amaç açıktır: "Belki hatalarından dönerler" diye...

Bu durumda bize düşen, aynen anneden dayak yiyeyen çocuğun ağlayarak gene anneye "Annneee!.." diye sarılması gibi, Allah'a sarılmak...